Σύμφωνα με το γνωστικό μοντέλο της διαταραχής πανικού,  Clark (1986), εσωτερικά πυροδοτικά ερεθίσματα μπορούν να παραχθούν από αγχώδεις σωματικές αισθήσεις ή από μη αγχώδεις αισθήσεις (ή σκέψεις και εικόνες).

 "Μία μητέρα στέκεται στην άκρη του δρόμου κοντά στο μικρό γιό της. Η μητέρα έχει μια προσωρινή εικόνα του γιού της να πετάγεται στο δρόμο μπροστά από το λεωφορείο. Αισθάνεται φόβο. Η αδρεναλίνη της αυξάνεται, βρίσκεται σε ένταση, εστιάζεται και προετοιμάζεται για δράση. Γρήγορα παίρνει το γιό της στην αγκαλιά της, παρά τις διαμαρτυρίες του, και τον κρατά πάνω της, καθώς το λεωφορείο τους προσπερνά με ασφάλεια".

''Συνεχώς ξεχνάω τα ονόματα των ανθρώπων. Μόλις την περασμένη εβδομάδα συνάντησα μια κυρία που μένει  λίγο παρακάτω από το σπίτι μας. Ήξερα ακριβώς ποια ήταν, αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ το όνομα της. Βρέθηκα σε τόσο δύσκολη θέση.. Αυτό μου συμβαίνει όλο και συχνότερα τελευταία. Ανησυχώ. Πρόκειται να επιδεινωθεί; Μήπως πάσχω από τη νόσο Alzheimer ή από άνοια;"

Δεν είναι τα καθημερινά γεγονότα αλλά οι «εν θερμώ» σκέψεις σας εκείνες που σας προκαλούν θυμό. Ακόμη και αν σας τύχει κάτι πολύ δυσάρεστο, η σημασία που αποδίδετε εσείς οι ίδιοι στο γεγονός αυτό είναι αυτή που καθορίζει τη συναισθηματική σας αντίδραση. Η άποψη ότι είστε υπεύθυνοι για το θυμό σας σας βοηθά σε τελική ανάλυση, γιατί σας δίνει τη δυνατότητα να ασκήσετε αυτοέλεγχο και να επιλέξετε ελεύθερα το πως θέλετε να νιώσετε

Η κατάθλιψη μία λέξη δυνατή που σίγουρα ηχεί στα αυτιά του κάθε ανθρώπου σαν κάτι το γνώριμο, το οικείο, έχει γίνει αδιαμφισβήτητα  η μάστιγα της εποχής. Ένας φαύλος κύκλος συναισθημάτων και σκέψεων κατακλύζουν την καθημερινότητα αυτού που πάσχει καθώς και των οικείων του. Οι πράξεις των ανθρώπων που πάσχουν ίσως είναι το ελάχιστο που μπορούν πλέον να κάνουν για να παλέψουν μέσα στην καθημερινότητα και τις υποχρεώσεις  που συνεχώς αυξάνονται.

Είμαι κι εγώ πιστοποιημένη θεραπεύτρια και συνεργάζομαι με  το πρόγραμμα iFightDepression Greece

Υπάρχει μια αύξηση σε μη φαρμακολογικές και ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις , όπως είναι οι θεραπείες τέχνης συμπεριλαμβανομένων των εικαστικών τεχνών όπως είναι πχ η εικόνα, η φωτογραφία, η γλυπτική, η επίσκεψη στα μουσεία τέχνης κ.α. Οι παρεμβάσεις αυτές φαίνεται να ενισχύουν την ποιότητα ζωής, την ευημερία, ενισχύουν τα κίνητρα των ασθενών και επιβραδύνουν τη νοητική έκπτωση.